وبلاگ شخصی مهران مافی

افسوس هرآنچه برده ام باختنی ست               بشناخته ها ، تمام ، نشناختنی ست

برداشته ام هرآنچه باید بگذاشت                     بگذاشته ام هر آنچه بر داشتنی ست

من که تصویری ندارم در نگاه هیچ کس

خوب شد هرگز نبودم تیکه گاه هیچ کس

کاش فنجانی نسازد کوزه گر از خاک من

تا نیوفتد در دلم فال سیاه هیچکس

زیر بار ظلممان دارد زمین خم میشود

بی تفاوت شد خدا هم چون که آه هیچ کس

بهترین تقدیر گل چیدن و پژمردن است

سعی کن هرگز نباشی دل به خواه هیچ کس

آخرش چوپان تو را با خنده ای سر میبرد

کاش میشد تا نباشی در پناه هیچ کس

عاقبت در زجر هستی قرص نانت میکنند

ماهِ دور از دست باش و قرص ماه هیچ کس 

رمز داره

ابر از دهقان که ژاله میروید از او

               دشت از مجنون که لاله میروید از او

                             طوبی و بهشت و حورالعین از زاهد

                                          ما و دلکی که ناله میروید از او ......

 وقتی از غربت ایام دلم می گیرد‎‎ 

مرغ امید من از شدت غم می میرد 

دل به رویای خوش خاطره ها می بندم 

باز هم خاطره ها دست مرا می گیرد 

از تـــــمام دنیـــــــــا

شانــه ای مــی خواهـم برای ســـرم ،

و ســــری بـــــــرای شــــــــــانــ ـــه ام !

کســی خستــــه نیسـتـــ از این بالــش هــای پَـــری ؟!

.................

دفتر خاطرات من قسمت اول

کـاش در کودکـــــــی می ماندیم . . .

جایی که تنها تلخـــــی زندگـــیمان شربت تَـــبِــمــــــان بود