و نترسیم از مرگ
مرگ پایان کبوتر نیست
مرگ وارونه یك زنجره نیست
مرگ در ذهن اقاقی جاری ست
مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد
مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می گوید
مرگ با خوشه انگور می آید به دهان
مرگ در حنجره سرخ گلو می خواند
مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است
مرگ گاهی ریحان می چیند
مرگ گاهی ودکا می نوشد
گاه در سایه نشسته است و به ما می نگرد
و همه می دانیم
ریه های لذت ، پر اکسیژن مرگ است ....
:: موضوعات مرتبط:
شعرگونه ,
,
:: برچسب‌ها:
مهران مافی ,
:: بازدید از این مطلب : 151
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
