وبلاگ شخصی مهران مافی

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد

هم رونق زمان شما نیز بگذرد

باد خزان نکبت ایام ناگهان

بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام

بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد

ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز

این تیزی سنان شما نیز بگذرد

چون داد عادلان به جهان در بقا نکرد

بیداد ظالمان شما نیز بگذرد

در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت

این عوعو سگان شما نیز بگذرد

آن کس که اسب داشت غبارش فرو نشست

گرد سم خران شما نیز بگذرد

بادی که در زمانه بسی شمع ها بکشت

هم بر چراغدان شما نیز بگذرد

زین کاروانسرای بسی کاروان گذشت

ناچار کاروان شما نیز بگذرد

ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن

تأثیر اختران شما نیز بگذرد

این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید

نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد

بیش از دو روز بود از آن دگر کسان

بعد از دو روز از آن شما نیز بگذرد

بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم

تا سختی کمان شما نیز بگذرد

در باغ دولت دگران بود مدتی

این گل، ز گلستان شما نیز بگذرد

آبی‌ست ایستاده درین خانه مال و جاه

این آب ناروان شما نیز بگذرد

ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ طبع

این گرگی شبان شما نیز بگذرد

پیل فنا که شاه بقا مات حکم اوست

هم بر پیادگان شما نیز بگذرد

ای دوستان خواهم که به نیکی دعای سیف

یک روز بر زبان شما نیز بگذرد

ای دل تو به اسرار معما نرسی

در نکته زیرکان دانا نرسی

اینجا به می لعل بهشتی می ساز

کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی

دردیست در این سینه که همزاد جهان است .......

از داد و وِداد آن همه گفتند و نکردی

یا رب چه قدر فاصله دست و زبان است

خون می چکد از دیده در این کُنج صبوری

این صبر که من می کنم افشردن جان است ...

از راه مرو سایه که آن گوهر مقصود

گنجی ست که اندر قدم راهروان است

# هوشنگ ابتهاج

سینه ام دکان عطاری ست ، دردت چیست؟

شنبلیه ، رازیانه ، شاهی و گشنیز .......

هل و آویشن ، نبیذِ سرخِ شور انگیز .......

سینه ام دکان عطاری ست ، دردت چیست؟

 تو اگر جسمت بهاران است ، اما جان تو پاییز

عازم مسجد سلیمانی و لیکن میرسی تبریز

عاشقی تو ، عاشقی تو

من برای عاشق بی کس

من برای عاشق بی چیز

راه رفتن ، گریه کردن زیر باران می کنم تجویز ....... 

پنجره ی رو به سراب ، کنارِ تخت خوابِ من

شب ، شبِ بی حوصله گی

شب ، شبِ اضطرابِ من

صدا سوتِ عابری ، از پُشتِ این پنجره ها

میگه که مُرده نعره تو دالونِ این حنجره ها

قهوه و روزگارِ تلخ ، صدای آژیر پلیس

کسی به فکرِ رد شدن از هیچ چراغ قرمزی نیست

خاکستری شده صِدام ، معجزه کن رنگین کمون

بیرون بکش وجودمُ از توی این باتلاقِ خون

-----------------------------------

شعر خاکستری

کتاب شعر تصور کن

مجموعه اشعار یغما گلرویی

دوباره رسیده وقت رفتن...

-----

گفتم کجا؟   گفتتا به خون

گفتم چه وقت؟  گفتا کنون

گفتم سبب؟  گفتا جنون

گفتم مرو  ، خندید و رفت...

سلام.

سایت سربازیاب ، به عنوان اولین پروژه از گروه برنامه نویسی دات وب ، در حال حاظر نسخه ی آزمایشی اون راه اندازی شده و داره فعالیت میکنه.

پروژه ی سربازیاب قسمت های مختلفی داره که بخش اصلی این پروژه یک سایت درخواست برای جابجایی سرباز هست. بخش های دیگر مثل فروشگاه ، نیازمندی ها ، بلاگ و... در حال کدنویسی و تکمیل هست و به زودی بارگذاری خواهد شد.

همچنین اپلیکیشن موبایل این پروژه به زودی برای گوشی های اندروید و در آینده ای نزدیک برای گوشی های آیفون آماده خواهد شد.

برای ورود به سایت سربازیاب بر روی عکس زیر کلیک کنید :

سربازیاب

و به زودی سایر پروژه های گروه برنامه نویسی دات وب رو در همین جا معرفی خواهیم کرد.

ورود به سایت دات وب

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشک هایم می چشید

من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن ، دنیا همان یک لحظه بود

آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم ، شیطان به نامم سجده کرد

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد

من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

من عاشق چشمت شدم ، شاید کمی هم بیشتر

چیزی از آن سوی یقین ، شاید کمی هم بیشتر

آغاز و ختم ماجرا ، لمس تماشای تو بود

دیگر فقط تصویر من در مردمک های تو بود

In the way of changes and new plans

از شهریور 1390 تا شهریور 1398

این وبلاگ هشت ساله شد :)

_____________________________________________ 

تغییرات جدید و برنامه های تازه

برای خوندن بقیه ی مطلب روی دکمه ی زیر کلیک کنید

روز مرگم همه را مست کنید از مِی ناب

باده نوشید فراوان ، همگی مست و خراب

شب ختمم نه کسان جامعه ی خود را بدرند

نه نماز و روزه ی قضایم را ز ملا بخرند

واعظ و قاری و مداح ورودش ممنوع

مرده شور همه ی مرده خوران را ببرند

پارسی نزد خداوند نمازم خوانید

که خداوند جهان ، جمله زبان ها بلد است

بر مزارم مگذارید بیاید واعظ

پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ

جای تلقین به بالای سرم دف بزنید

شاهدی رقص کند ، جمله شما کف بزنید

خواستم مثل آسمان باشم ، منجی شهر نیمه جان باشم

آشیان پرندگان باشم ، با همین دست خالی و سردم

نعره برداشتم که ماه آمد ، مرد جنگاور سپاه آمد

جگوارای بی کلاه آمد ، گرچه یک بی چراغ شبگردم

دهانی جریده از فریاد - شاهین نجفی :

ببوسم کنج برجک را

که الحق جای مردان است

سلام ای غرابت تنهایی

اتاق را به تو تسلیم میکنم

چرا که ابرهای تیره همیشه پیغمبرانِ آیه های تازه ی تطهیرند

و در شهامت یک شمع راز منوری است که آن را

آن آخرین ، آن کشیده ترین شعله ، خوب میداند

ایمان بیاوریم

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد

ایمان بیاوریم به ویرانه های باغ های تخیل

به داس های واژگون شده ی بیکار

و دانه های زندانی

نگاه کن که چه برفی میبارد.

شاید حقیقت آن دو دست جوان بود.

آن دو دست جوان که زیر بارش یکریز برف مدفون شد.

و سال دیگر ، وقتی بهار با آسمان پشت پنجره هم خوابه میشود

و در تنش فوران میکنند فواره های سبزِ ساقه های سبک بار

شکوفه خواهد داد ای یار

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد....

وقتی دنیا به فکر تسخیر فضا بود 

ما به این می اندیشیدیم که انگشتر عقیق در کدام انگشت ثواب بیشتری دارید.

این جغرافیا نیست که جهان سومی بودن را تعیین میکند ، آدمها هستند که آن را میسازند

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد

در دام مانده باشد ، صیاد رفته باشد

آه از دمی که تنها ، با داغ او چو لاله

در خون نشسته باشم ، چون باد رفته باشد

امشب صدای تیشه از بیستون نیامد

شاید به خواب شیرین ، فرهاد رفته باشد

خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا

صیدی که از کمندت آزاد رفته باشد

از آه دردناکی سازم خبر دلت را

وقتی که کوه صبرم بر باد رفته باشد

رحم است بر اسیری کز گرد دام زلفت

با صد امیدواری ناشاد رفته باشد

شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی

گو مشت خاک ما هم ، بر باد رفته باشد

پرشور از "حزین" است امروز کوه و صحرا

مجنون گذشته باشد ، فرهاد رفته باشد

سلام.

خب ما که یه روزه برگشتیم.

دیروز (19 دی 1397) ساعت 7 صبح رفتیم اونجایی که در برگه نوشته شده بود.تا ساعت 8 و نیم در رو باز نکردند.

ساعت 8و نیم در باز شد و رفتیم تو.

اول اومدن طبق محل آموزشی دسته بندی مون کردند.

یه عده محل آموزشی شون خورده بود سمنان ، یکسری افتاده بودن تبریز و.... ما هم که کرمانشاه بودیم.

نکته جالبش اینجا بود که بچه هایی که افتاده بودن تبریز هی باهم حرف میزدند و شلوغ میکردند ، اون سرهنگه هم عصبانی شد و گفت هرکس شلوغ کنه با اینا (منظورش به ما بود) میفرستمش کرمانشاه.

اینو گفت و ما توی یک فضای مبهم و ترس آلود راهی کرمانشاه شدیم. برامون اتوبوس گرفته بودند. 31 نفر بودیم.

ساعت 10 صبح راه افتادیم و تقریبا ساعت 6 یا 7 بود که رسیدیم کرمانشاه.

اونجا مسئولش اومد و گفت فعلا جا نداریم برای همین باید برگردید شهر خودتون.

ما رو بردن تو پادگان و نشستیم زمین و مثلا خواستن گربه رو دم حجله بکشن ، برای همین کلی تهدید کردن که حواسمون جمع باشه از قوانین و مقررات سرپیچی نکنیم.

هیچی دیگه. یه برگه مرخصی دادن و گفتن برگردید شهرتون.

سوار اتوبوس شدیم و پول برگشت رو به مبلغ 35 هزار تومن از خودمون گرفتن و ما دوباره 7 ساعت تو اتوبوس نشستیم و ساعت 4 صبح رسیدیم قزوین.

حالا تا 10 روز تو مرخصی هستیم. تا شنبه 29 دی ساعت 7 صبح باید اونجا باشیم.

تو راه برگشت هم با راننده همین اتوبوس صحبت کردیم قرار شد جمعه ساعت 10 شب با خودش راه بیوفتیم سمت کرمانشاه که ساعت 7 صبح جلوی پادگان باشیم. کرایه رو هم همون 35 تومن طی کردیم.

به قول بچه ها روز اول و دوم خدمت که بد نبود :) ببینیم بعدش چی میشه.

سلام.

امروز بالاخره آخرین مرحله رو گذروندم و موهام رو زدم.

فردا صبح ساعت 7 باید برم. دیگه خوبی بدی دیدید حلال کنید

سلام.

خب دیگه ساکم رو هم بستم و آماده ی رفتن شدم.

ولی این چند روز مطالب خوبی از مرکز آموزش شهید رجایی نشنیدم.

علاوه بر اون میگن کسانی که آموزشی مرزبانی میوفتن به احتمال 90 درصد دوران خدمت شون هم مرزبانی هست.

امیدوارم اینطوری نشه ولی اگه شد هم شده دیگه.

من که خودم رو سپردم دست سرنوشت ببینیم خدا چی میخواد.

یه مطلبی که امروز شنیدم ، یکی از دوستانی که اینکاره هست گفت اگه میخواید بیوفتید توی شهر خودتون برید از یه شهر دیگه دفترچه پست کنید.

میگفت مثلا الان 100 نفر از قزوین آموزشی شون خورده کرمانشاه ، اینا همه بعد از آموزشی میخوان بیوفتن قزوین و چون برای 100 نفرشون جای نیست در قزوین یه تعدادی قبول میشن و بقیه میرن شهرهای دیگه.

اگه مثلا شما که ساکن قزوین هستی از زنجان دفترچه پست کنی ، اون موقع بعد از آموزشی تعداد درخواست ها به شهر خودتون (مثلا قزوین) کمه ، چون بچه های زنجان همه درخواست میزنن که بیوفتن زنجان و کسی نمیخواد بیوفته قزوین یا اگرم بخوان تعداد شون کمه ، بنابراین شانس تون بیشتره برای اینکه شهر خودتون بیوفتید.

اینم یه نکته بود برای دوستانی که تازه میخوان دفترچه پست کنند ، از ما که گذشت شما این نکات رو رعایت کنید بلکه به مراد دل تون برسید 

 گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک

( وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ )

سلام.

خب امروز محل دوره آموزشی مشخص شد.

درحالی که همه دوستان و آشنایان میگفتند که در تهران میوفتم و خودم هم تقریبا باور کرده بودم که صد در صد تهران هستم ، اما امروز مشخص شد که افتادم مرکز آموزشی شهید رجایی کرمانشاه.

19 دی ماه 1397 تاریخ اعزامم هست.

این مرکز حدود 20 کیلومتری شمال غربی کرمانشاه و در منطقه سراب نیلوفر قرار داره.

حدود 450 کیلومتر از شهرمون یعنی قزوین فاصله داره.

طبق مطالبی که خوندم و شنیدم پادگاه بزرگی هست که در یک منطقه کوهستانی واقع شده. هوای سرد و خشکی داره و تقریبا در تمام روز هوا مه گرفته هست.

حدود دو سه کیلومتر با دریاچه سراب نیلوفر فاصله داره. دریاچه سراب نیلوفر یه دریاچه کوچکی هست که میگن تا اواسط دهه 80 مملو از گل های نیلوفر آبی بود اما بعدها به دلیل خشکسالی این دریاچه به طور کامل خشک شد.

اما در حال حاظر با تلاش پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در اردیبهشت ۱۳۹۵ تعدادی نیلوفر آبی کشت شده و در بستر دریاچه کاشته شده تا از نابودی اون جلوگیری بشه.

از محیط و فضا و حال و هوای پادگان فعلا هیچ درکی ندارم ، ان شاالله برم و برگردم ، توی اولین مرخصی که اومدم اطلاعات بیشتری رو اینجا مینویسم.

خدانگهدار

سلام.

ما دیگه داریم میریم سربازی.

19 دی ماه 1397 تاریخ اعزامم هست. یعنی 5 روز دیگه.

خاطرات سربازی ام رو هم میخوام اینجا بنویسم. فعلا تا امروز که 14 دی هست دفترچه ام نیومده.

رفتم پلیس +10 گفت اگه تا سه چهار روز مونده به اعزام دفترچه نیومد بیا اینجا تا بگم کجا افتادی.

فعلا باید منتظر بمونیم ببینیم چی میشه 

این کیه که قد آینه عکسشو زدن به دیوار

چقدَر شبیه من نیست، نه خدایا منم انگار

اگه این منم که ما رو، چه به این همه اشاره

با کی اشتباه گرفتی، من نه ماهَم نه ستاره

چشمتو رو آینه وا کن، واسه ماه ستاره کم نیست

اون که آرزوشو داری، حتی قَد خودتم نیست

نمی دونم خیلی از ما، نقشمون تو قصه چی بود

اگه رو می شد دلامون، اگه این شب،شیشه ای بود

دیگه جز شب چی می تونه، سایه ی هر دوی ما شه

اگه تصویر ستاره، پشت پرده این نباشه

عینک خیال و وهمو، از رو چشم قصه بردار

من همینم که می بینی، نه اون عکسای رو دیوار

..........

ســــیــکـتـــیــر کردن بعضــــی ها از زنــدگیــــم

اولین ســـین ســـفره ی هفـــت ســیــن امــسـال مـــنه

شک نکن...

ساقیا ته استکانی هایت نمیگیرد مرا
لطف کن از دور بعدی پیک لیوانی بریز

نه شراب روس خواهم نه از جنس ارمنی
از همین سگ مزه های تلخ ایرانی بریز

از شراب تلخ مرد افکن که حافظ گفته بود
یا از آنهایی که تنها خود تو میدانی بریز

حنجره داوودی ات را تاب خواندن گر نماند
لااقل می را به آیین سلیمانی بریز

شیخ صنعان خرقه رهن خانه ی خمار داشت
من ندارم خرقه ای ، اما تو سلطانی بریز

سامری باش امشب ، از دیوان سعدی بت بساز
بی خبر از طور و از موسای عمرانی بریز

خام باشد یا خم صد ساله ، پیک شادی است
هفت خطش پر کن کن و آواز شجریانی بریز

گرچه خاموش است شهر و رفته داروغه به خواب
لیک ایران است اینجا ، هیس ، پنهانی بریز

دور دور توی خیام .....

غذا خوردن تو نارون ....

کافی شاپ های خيابون ولیعصر ....

باغ های رزجرد و هفت سنگان ....

ماشین های پلاک ایران 79 ....

کبابیه بناب ...

آب انار فقط ونک ....

بستنی فقط اسمال مشتی ...

فلافل فقط دولپی ...

تا دالفک راهی نیست ....

یه شهر پر از آشنا ...

من این شهر رو دوست دارم ...

عشق من قزوین .... 

یاد آن روزی که یاری داشتیم

این چنین خوار نبودیم، اعتباری داشتیم

ای که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم

ما را اینگونه نبین، ما هم بهاری داشتیم . . . . .

ای کـــه مـــا را در زمــســتــان دیــــده ای بـــا پـــشــت خـــم

مــا را ایـنـگـونـه نـبـیـن ، مـا هـم بـهـاری داشــتـیـم . . . . .

زیاده خواه نیستم !

جاده‌ ی شمال... یک کلبه ی جنگلی‌...

یک میز کوچک چوبی با دو تا صندلی...

کمی‌ هیزُم... کمی‌ آتش...مه‌ِ جنگلی‌...

کمی‌ تاریکی ‌ِ محض... کمی‌ مستی... کمی‌ مهتاب...

و بوی یـار.. و بوی یـار... و بوی یـار ...!

تـو باشی

مـن باشم

و ...هــیچ !

دنــیـا هم ارزانی خودشان ..